Een vriendschap. Het laatste boek van Henri Nouwen. Aangrijpende getuigenis van Nouwen over zijn leven met Adam, zijn gehandicapte vriend uit de Arkgemeenschap, maar ook een boek over het geloof. Henri Nouwen, priester, vijfenvijftig jaar oud en hoogleraar spiritualiteit aan de universiteit van Harvard, besluit in 1986 te gaan werken en leven in de Arkgemeenschap van geestelijk en lichamelijk gehandicapten. Hij moet daar zorgen voor Adam Arnett, die niet praten kan, voortdurend epileptische aanvallen heeft en zich zonder hulp niet kan bewegen. Aanvankelijk weet Nouwen zich geen raad met Adam, maar langzamerhand leert hij - dankzij Adam - een nieuw levensritme. Hij leert te luisteren naar de taal van het lichaam en van het hart, en dat hij niet moet willen geven en verbeteren, maar leren te ontvangen en te accepteren. En als Nouwen in een emotionele crisis belandt speelt Adam een rol in zijn genezing. Na Adams onverwachte dood in februari 1996 begrijpt Nouwen waarover het boek - over het geloof, het Credo, dat hij wilde schrijven - moet gaan: over Adams leven, en de gelijkenis met het leven van Jezus. Nouwen volgt de structuur van het evangelieverhaal en vertelt achtereenvolgens over Adams 'verborgen' leven in de woestijn van de zorginstellingen, over zijn 'openbaar' leven vanaf het moment dat zijn familie hem toevertrouwt aan de zorgen van de Arkgemeenschap Daybreak en tenslotte over zijn lijden en sterven. Een half jaar na zijn overlijden wordt ook Nouwen door een hartaanval getroffen. Een week later overlijdt hij. Sue Mosteller, die zijn nalatenschap beheert, treft een grotendeels afgewerkt manuscript aan dat zij voltooit.