Canonical Texts

In haar proefschrift ”Canonical texts: the only means to release!?” waarop ze (datum) aan de Vrije Universiteit te Amsterdam promoveerde, gaat Boekenstijn (38) in op de betekenis van canonieke teksten in religies. „Ze worden vaak gezien als bron van kennis over een bovennatuurlijke werkelijkheid en als middel om tot heil te komen. Aan dergelijke teksten wordt een absoluut gezag toegekend, zoals blijkt uit de betekenis van de Koran en van de Bijbel.”Ze onderzoekt in haar proefschrift de argumenten die gehanteerd worden om de stelling te verdedigen dat canonieke teksten de enige bron van kennis zijn om tot heil te komen. Daarvoor analyseert ze teksten van de Indiase filosoof Shankara (uit het midden van de achtste eeuw) en van de lutherse theoloog Johann Gerhard (1582-1637).
In hun geschriften verdedigen ze het absolute gezag van hun eigen canonieke teksten, respectievelijk de Vedas en de Bijbel. Ze gaan ook in op bezwaren die hun tegenstanders aanvoeren. Die tegenstanders blijken achtereenvolgens Mandana (achtste eeuw) en Hermann Rahtmann (1585-1628), luthers predikant uit Dantzig, te zijn. „Juist door vergelijking van twee religies wordt een beter inzicht verkregen in de dilemma’s die het toekennen van absoluut gezag aan canonieke teksten met zich meebrengt.”

In hun geschriften verdedigen ze het absolute gezag van hun eigen canonieke teksten, respectievelijk de Vedas en de Bijbel. Ze gaan ook in op bezwaren die hun tegenstanders aanvoeren. Die tegenstanders blijken achtereenvolgens Mandana (achtste eeuw) en Hermann Rahtmann (1585-1628), luthers predikant uit Dantzig, te zijn. „Juist door vergelijking van twee religies wordt een beter inzicht verkregen in de dilemma’s die het toekennen van absoluut gezag aan canonieke teksten met zich meebrengt.”