De zwijgende God

Dit boek vult een lacune. Over het zwijgen van God werd veel gepubliceerd maar de oudoosterse en bijbelse oorsprong van de gedachte dat God en andere goden kunnen zwijgen werd weinig belicht. Het goddelijk zwijgen is niet gelijk aan goddelijke afwezigheid. Een afwezige God kan niet spreken, een zwijgende God kan luisteren, lees: communiceren, maar hoeft niet per definitie te antwoorden. Hoewel. Neem Jacobs worsteling in Genesis 32. Jacob beseft dat zijn aanvaller God zelf moet zijn en weigert hem te laten gaan tenzij hij hem zegent. ‘Een worsteling met God in de nacht en de weigering om op te geven kan dus eindigen met een zegen’

Twee theologen geven een nieuwe visie op de communicatie tussen goden en mensen. Het zwijgen van God is een hoogst actueel thema, in theologie en filosofie, maar ook in literatuur, theater en film. Theologen en filosofen laten zich echter op zo dubbelzinnige wijze uit over Gods zwijgen, dat een modern mens er geen touw meer aan vast kan knopen. Geloven in een God die spreekt in zijn zwijgen? Geloven in een God die niet bestaat?  

De verheerlijking van de stilte en het zwijgen van God zijn nauwelijks terug te vinden in de Bijbel. De God van jodendom en christendom blijkt juist als een levende en sprekende God te worden gepresenteerd. Hij spreekt echter nooit direct tot mensen, maar altijd via (menselijke) bemiddelaars. Ook als de indruk gewekt wordt dat hij iemand direct aanspreekt. De dogmatische voorstelling van goddelijke openbaring als eenrichtingsverkeer moet worden ingeruild voor een interactief creatief proces, waarbij God en mens samenwerken. Daarmee komt ook Gods almacht in een ander perspectief te staan. 

'De zwijgende god is zo zuiver en poëtisch geschreven dat God bijna hoorbaar is.'
- Jan Siebelink 

'Een buitengewoon breed opgezet en wetenschappelijk goed verantwoord boek over een hoogst actueel thema.'
- John Day (Oxford)