DOMINEE

In DOMINEE, ach God beschrijft de auteur zijn ervaringen als predikant vanaf de tijd van provo en flowerpower tot de eeuwwisseling. Hij schreef het voor mensen die ook God hadden zien verdwijnen uit hun leven en daar behalve opgelucht toch niet blij mee waren. Vanaf zijn eerste gemeente, een dorp in de provincie tot aan zijn laatste standplaats in de Randstad beschrijft hij zijn verwachting en zijn verbeelding en hoop dat er iets van God zal zijn, in het werk dat hij doet zowel als in de gemeente waarin hij werkt.
Waar voor gemeenteleden en collega’s de kerk vanzelfsprekend leek stelde hij vragen. ‘Wat denk je over jezelf, het leven, God?’ Vragen die hij ook voortdurend aan zichzelf stelt. Anekdotisch, met ironie en zelfspot neemt deze denker ons mee in zijn herinneringen. Dit boek is meer dan een persoonlijk document in de sfeer van ‘opa vertelt’. De auteur reflecteert voortdurend op wat hij meemaakt. In de maatschappij zowel als in de kerk, en hij spaart zichzelf daarbij niet.
Reden om dit boek niet te lezen: Wie al een overtuiging heeft en een ‘eenvoudig’ geloof zal daarvoor geen steun vinden in dit boek.
Reden om dit boek wel te lezen: Wie zijn/haar geloof korter of langer geleden kwijtraakte en toch iets mist, al zou je niet weten wat… zal misschien iets van zichzelf tegenkomen.