Pastores zijn opgeleid als theoloog. Mede als gevolg van de ontkerkelijking worden zij tegenwoordig meer op hun theologische professionaliteit aangesproken. Daarvoor is een sterkere theologische profilering van het pastoraat nodig. Die wordt in deze studie gezocht in een herlezing van de pastorale theologie van Eduard Thurneysen (1888-1974).
Als openbaringstheoloog staat hij bekend om zijn theologische benadering van het pastoraat. Hij zou echter de verkondiging van Gods Woord zo centraal stellen, dat hij daardoor de menselijke werkelijkheid onvoldoende serieus neemt. Deze opvatting van zijn pastorale model wordt hier aan een kritisch onderzoek onderworpen. Voor het eerst wordt daarbij de ‘hele’ Thurneysen onderzocht: zowel zijn hele theologische ontwikkeling, als het geheel van zijn publicaties. Dan blijkt dat de gangbare lezing van Thurneysen aan correctie toe is.
Het onderzoek wordt toegespitst op het veranderingsconcept van Thurneysen. Daarmee wordt ingegaan op een actuele problematiek in het pastoraat. In de flexibele samenleving ervaren mensen de bekoring en de druk van de voortdurende verandering. Er is daarom vraag naar psychologische en spirituele gidsen die begeleiding geven op de weg van verandering. Temidden van de vele geestelijke begeleiders biedt Thurneysen een bijna vergeten, maar verrassend actuele visie op verandering. De kracht van zijn pastorale model is dat hij verandering aanduidt met verschillende theologische begrippen waarmee hij laat zien hoe het Woord van God werkt in leven van mensen.