Ik rouw van jou

In wezen zijn alle gedichten die ik schrijf persoonlijk, maar voor deze verzameling geldt in het bijzonder dat ze mij zeer dierbaar is. Ik schreef deze gedichten in de tijd dat mijn broer ziek was, en kort na zijn overlijden. Erover praten lukt me bijna niet. Als ik moet vertellen wat het allemaal met me doet, dreigen de emoties de overhand te nemen. En dat verdriet is zó immens groot… daar durf ik me niet makkelijk aan over te geven.
Schrijven gaat me wat dat betreft beter af. Al schrijvend ben ik op zoek gegaan naar woorden en beelden voor een verdriet en een gemis dat eigenlijk niet in woord en beeld te vatten is… Een emotioneel proces, maar het gaf wel lucht aan mijn hart en mijn gedachten. Uiteindelijk is alle rouw, en dus ook de woorden en beelden die daarmee verbonden zijn, een uiting van liefde. Ik hou van jou, en dus: ik rouw van jou.