Jij en ik

Geloven staat in onze samenleving al tijden op de tocht: geloofswaarheden worden met regelmaat van hun voetstuk getrokken en in brede kring is het niet vanzelfsprekend meer dat een mens zich wil verhouden tot de Bijbelse God. In dat kader is de schrijver geconfronteerd met de vraag: en jij, wat geloof jij nou? Hij is op zoek gegaan, ontdekte dat die God hem zo verrassend nabij was, dat hij begon te tutoyeren als bij een vrijwel tastbaar aanwezige vriend: verlangen, navolgend en vertrouwen zijn daarbij de sleutelwoorden. Resultaat van die bezinning is deze bundel poëzie, een caleidoscoop met de vele facetten die de schrijver in zijn geloven ervaart: van de concentratie op Bijbelverhalen tot z’n ontmoeting met een paar hedendaagse kerkgebouwen. Hij zoekt naar eigentijdse belijdenissen, reflecteert op een aantal psalmen, verwerkt in sommige verzen zijn ervaringen als ‘beroepsgelovige’. Onlosmakelijk verbonden met dat geloof zijn voor hem de vragen rond leven en sterven. Het gevolg is deze bundeling van teksten: géén gepolijste theologie, maar een serie momentopnamen van de zoektocht, die door de auteur geloven heet.