Rijk leven zonder bezit

Willem Marie Speelman maakt een voettocht door de maatschappij en kijkt met de ogen van Franciscus van Assisi (1182-1226) om zich heen. Hij ziet hoe onze samenleving talloze radicale veranderingen ondergaat, in onder meer de zorg, de politiek, het onderwijs, de kunstensector, en staat stil bij nieuwe initiatieven, die ervan getuigen hoe creatief de mens is.
Franciscus stond aan het begin van het tijdperk waarvan wij nu het einde meemaken: de Moderne Tijd. Hij heeft daarom voor dezelfde vragen gestaan als wij nu. De rode draad in dit boek is het levensmotto van Franciscus van Assisi: vivere sine proprio, leven zonder eigendom. Dat blijkt ongelooflijk veel rijker te zijn dan een leven waarin we alles maar tot onze beschikking hebben.

‘Franciscus leerde mensen dat het niet nodig is alle bezit op te geven. Dat is voor de meesten van ons niet eens zinnig. Maar als het in het gebruiken of genieten van de dingen geen verschil maakt of je ze bezit of niet, dan heb je al afstand genomen van je bezit. Geniet van je tuin, maar niet omdat je hem bezit. Als je dán iets verliest – je geld, je tuin, en zelfs het leven dat je gegeven is – dan zul je gemakkelijker aanvaarden dat het leven doorgaat.’