Senioren in de schrift

Oud is uit. We doen er alles aan om jong te blijven, fris en fruitig. Dat is wel eens anders geweest: ooit was ouderdom een garantie voor wijsheid, een reden voor respect. Andere culturen dan de onze eerbiedigen vaak nog altijd hun ‘ouden van dagen’. Met die (bijbelse!) benaming werd je vroeger op hoge leeftijd benoemd. Toen telden we niet langer in dagen, maar in jaren, en werden we ‘bejaard’, en tegenwoordig zijn we zelfs ‘senior’.
Bestaat er nog wel een gezegende ouderdom’, en wanneer ben je – ook een bijbelse uitdrukking - ‘van dagen verzadigd’? Geldt daarvoor ook het ‘jong geleerd, oud gedaan’?